Türkler vadisi, ya da:
Ne mutsuz Türküm diyene
Almanya‘da yeni vizyona giren "Kurtlar vadisi: Filistin" filmi üzerine bir yazı

Benzersiz, bireysel insan nesli tükeniyor, tabii böyle bir kişinin olduğunu var sayarsak. Her kişi  değişilebilir, çünkü ücretli işi – tabii işi var sa – ve toplumsal işlevi başkası tarafından yerine getirilebilir. Bireyler günü gününe uymayan bu dünyanın ilahı olan sermaye ve saltanatlık tutkunu peygamberi olan devlet altında gereksizlik ve bağımlılık hissiyle ve izlenimiyle yaşıyorlar. İnsanlar – inançları ne olursa olsun – gerçek kıble olan para otomatiğinin önünde beş vakit namaz kılar gibi secde ediyorlar, ve herkes herkese karşı cihat ediyorlar. İş yerleri için, meslek öğretim yerleri  için, büyük bir yere terfi etmek için v. s. mutsuz bir rekabet içindeler. Ve biliyorlar ki, tek başına sürekli olarak savaşamazlar, bu yüzden bir köşeye toplanıyorlar. Genellikle kendi geleneklerine göre, aile olarak, sülale olarak, aşiret olarak, millet olarak, din ve ümmet olarak, bir yerde toplanıp, her hangi bir "Biz" denilen topluluğun, onların kudretsizlik deneyiminden korumasını istiyorlar.

Ama bu koruyan "Biz" teriminin bedeli çok ağır olabilir: Artarak görülüyor ki, bu "Biz" teriminin bazısı – burada özellikle islami kimliği vurgulamak gerek – "Ego‘nun" tam olarak boyun eğmesini gerektiriyor. "Ego‘lar" az değil, onların zevki zamanla kendinden vaz geçmek ve hatta tümüyle boyun eğmek oldu. Arapçada "İslam‘ın" kelime anlamı da zaten boyun eğmektir, çoğu kişi kendini ve başkaları tahrip etme öfkesiyle dolarak, az ya da çok bilinçli olarak kurtarıcı ölümü arıyor ve onu hasretle bekliyorlar. Takdir ve saygı umdukları topluluk onların düzene uyma ve boyun eğmelerini gerektiriyor. Namus ve şeref denilen bel bükülmemezlik, insanı sakat edip belini büküyor, çünkü bunun için kişi onurunu kurban etmesi lâzım.

Sayısız kimsesizlerin bir köşeye toplanışlarının biride kendilerini "Türk" olarak adlandıran kişiler, sefil, acınacak, ama bu yüzden az tehlikeli olmayan kimlik teklifi – özellikle bu sayılan olgular Almanya‘da bulunan insanlar için geçerli. Kendini "Türk" olarak sınırlandırmak, şu anda mutsuz, reşit olmayan ve üstelik bununla gurur duymak demek. En azından 1923 yılında Türkiye Cumhuriyeti kurulduğundan beri, bu "Türk" terimi genellikle "dış güçlere" karşı (bazen Yunanistan, bazen Rusya, bazen de tüm Batı Dünyası‘na karşı) ve "iç düşmanlara" karşı (mesela Aziz Nesin, Hrant Dink ya da Ergenekon komplocuları) ve çok zamandan beri olan "Gayri-Müslim" (yani Hristiyanlar ve Yahudiler) düsmanlığını da içeriyor.

Bugün, Holokost anma töreni gününde vizyona giren "Kurtlar vadisi: Filistin" filmi, bu türk sefilliğinin isabetli olarak en dibe vurmasını gösteriyor. Alman sefilliğine de en çok bu filme daha çok göçmen kökenli gençlerin gelmesi de tam uyuyor. Bu gençler atalarının memleketlerini bir futbol takımıyla karıştırıp "yensende yenilsende kalbimiz seninle" düşüncesiyle akılsız ve ahmakca takip etme zorundalar. Aşırı antisemitizm içeren, aslında "Siyonistlerden intikam alma" yani Yahudi katline çağıran filmin içeriği hiç bir zaman Alman filmlerinde gösterimine izin verilmezdi. Ama "Türkler" sorumlular için değersiz tüketiciler ve onlar için Federal Gençleri Koruma Dairesi (1) ya da Ceza Kanunu‘nda bulunan Halkı Kışkırtma Kanunu‘na (2) bile tabi olamayacak kadar değersiz görülüyorlar. Çok sayıda Alman kendilerinin fısıldadıkları ve bu memlekette "Yahudiler bizim felaketimiz" anlamına gelen şeyi başkalarının bağırmasına seviniyorlar. Alman işletmelerinde "Türkler" geleneksel olarak kaba ve pis işlerden sorumlular, öyleyse niçin kamuoyu tartışmalarında da pis işleri üstlenmesinler? Bir önceki "Kurtlar vadisi: Irak" filmi için Claudia Roth "çok kötü" demiş ama halkı kışkırtıcı bulmaması bu iddiayı açıkca gözler önüne seriyor. Alman sinemalarında eski filmde olduğu gibi "Türk" olarak yeni filmi kutlayan, her cinayet sahnesinde Allahü ekber haykırarak zıplayan kişiler, İslam kışkırtıcılarının ve kendilerini ırkçı karşıtı "İsrail tenkitcileri" olarak adlandıranların senaryosunu yazdıkları azgın köpek rolünü oynuyorlar.

"Kurtlar Vadisi" Başbakan Erdoğan ve Dışişleri Bakanı Davutoğlu‘nun amaçladığı dışişleri politika propagandasını Türk uşaklarının anladığı seviyeye indirerek sunuyor. Atatürk‘ün kurduğu Cumhuriyet, filmin kahramanı Polat Alemdar‘ın ölçüsüz hınç katliamları aracılığıyla, günün birinde islam hapishanesine dönmeden, son değişimini yaşıyor. Türkiye‘nin komşusu ve son zamanlarda çok iyi anlaştığı İran tarafından yapıldığı gibi, gelecekte oluşacak krizlerin tek cevabı Batı karşıtı ve özellikle sözde her tarafta "siyonist ajanlar" sahibi olan Yahudilerin devleti, İsrail karşıtı kışkırtıcı, halkı galeyana getiren çözümler olacak. Mavi Marmara olayında olduğu gibi kitleler senaryoya uyarlanmış heyecanlı olaylarla halkın duyguları meşgul edilirken, Ankara‘da ve başka yerlerde son Kemalist dirençler kırılıyor, Askeriye yönetimi değişiyor ve yargı yönetimine Erdoğan‘ın arkadaşları atanıyor.

Yahudiler‘e ve devletlerine karşı nefret, bitmek bilmeyen Alevi ve Kürt sorunundan dikkati  yalnızca insanları başka yöne çekmek için bir oyun değil, ayrıca bir ortak düşman yaratıp onları susturmak. Erdoğan‘ın yükselme hırsından ve kendini bölgede yeni Osmanlı, Şeyh-ül İslam makamını almak ve "güdümlü demokrasi" kurmak istemesinden hariç olayda başka şeyler de var: Türk usulüne göre antisemitizm, kuruntuya dalmakla oluşan, reşit olmayan kitleler tarafından zulüm ve yok etme hevesidir. Bu kuruntudan oluşan hevesi zaten eski Kemalist düşüncelerinde bulmak mümkün. Ermenilere yapılan katliamlar bunu gözler önüne seriyor. Ister solcularda, sağcılarda, islamcılarda ve milliyetcilerde olsun, bu heves, gülünç komplo teorilerinde, utanç verici, ölüm özlemi ve sürekli intikam yeminli şehit hayranlıklarında, göze batıyor. Türkiye‘de görülen bütün düşünce akımları, yer çekimi kanunları uyarak, gerçekten derin ideolojik bir vadiye akmışa benziyor.  Bu aşağıdaki derin vadide en barbar kurtlar uluyor. Ve Almanya‘daki onlarla beraber uluyan ve havlayan aptallar, doğru dürüst bir amerikan filmine gideceklerine ya da bir Kemal Sunal klasiği seyredecekleri yerine, bir sinema salonunu kokuşmuş bir kurt inine çeviriyorlar. Böylece bir insanlıkdışı sürünün her hangi alfa erkeği yönetiminde, bir arada toplanmak isteklerini gösteriyorlar.

Bu bildirinin, bu müdahalenin sebebi İsrail‘le dayanışmadır. Çünkü İsrail‘in kurulma sebebi, Yahudilerin bir daha asla zülum görmesini ve yok edilmesini engellemek içindir. Bunu engellemenin yoluda pratik olarak İsrail için şu demektir: Silahlanmak. İsrail‘in düşmanları, ister açık tavır takınarak, antisemitizm kurt sürüsü olsun ya da "tenkit eden dostlar" ismiyle olsun, onların maskelerini kopartmak ve onların yoluna engel olmak gerektir. Çünkü insanlık onuruna yakışan bir toplumun içinde, mutluluk ve "korkusuz çeşitlilik" umudu onlar tarafından mezara gömülüyorlar.

(1) Bundesprüfstelle für jugendgefährdende Medien

(2) §130 StGB (Volksverhetzung)